Оюун ухаан, сэцэн билиг гэдэг бол зєвхєн шинжлэх ухааны мэдлэг тєдий биш юм. Хэрэв бид єєрсдийн амьдралын зорилго гэж юу болохыг мэдэхгvй, хэрхэн амьдрах ёстойгоо ухаарахгvй байгаа бол байгаль ертєнцєє танин мэдэх шаардлага юу байгаа юм? Хэрэв философичид л биш юм бол єєр хэн энэхvv чухал асуултад хариу єгєх билээ?

Залуус бие биедээ дурлаж байхдаа энэ ертөнцийг хамгийн гэгээлэг сайхнаар харж, мэдэрдэг. Тэдний эргэн тойронд байгаа бүхэн өнгөлөг сайхнаар харагдаж, зүрх сэтгэл нь гагцхүү баяр баясгалангаар бялхана. Өдөр бүр хайртай түүнээсээ олон гайхамшгийг олж харан, гайхан биширч, түүнгүй бол энэ хорвоо ертөнц хөндий хоосон байх юм шиг л санагдах аж. Өөрсдийг нь гайхан шоолох хэн нэгнийг “миний нүдээр хардаг ч болоосой” хэмээн өөдөөс нь гайхна. Бие биетэйгээ уулзахгүй өнгөрөх нэгэн өдөр сар, жил шиг удаан, дууг нь сонсохгүй өнгөрөх нэгэн мөчид энэ ертөнцийн гайхамшигт хөг аялгуу тасалдах мэт. Түүнийхээ дэргэд байхдаа л амьдралын утга учир, гэрэл гэгээг мэдэрч, баяр баясгалангаар бялхаж, жинхэнэ аз жаргалыг амсана.

МАНГУУ БУЮУ МОНГОЛЧУУД : Монгол хэлэнд хятад гаралтай үг цөөнгүй бий. Бид тэднийг яг монгол үг шигээ ойлгож, хэрэглэдэг. Цонх, шинэ, цай гэх мэт өдөр бүр таны амнаас гарах энгийн үг ч хятадынх. Олон зууны турш хаяа хатгаж ирсэн хоёр улсын хэл соёлд ойролцоо зүйл байлгүй яахав.

Хэн ч буруу сонголт хийж болно
Хүн өдөрт хэдэн арван удаа том жижиг сонголтуудтай тулгардаг бөгөөд тэдгээр сонголтыг хийх болгондоо өөрийгөө хамгийн зөв, сайн сонголт хийж байна гэж итгэдэг. Гэтэл үнэн хэрэгтээ тийм биш байдаг. Хүмүүс өнөөг хүртэл өөрийнхөө амьдарч ирсэн хэв маяг юм уу дур сонирхол зэрэгтээ хамгийн дасал болсон хамгийн ойр зүйлийг сонгоход хүрдэг. Бүр тэр сонголтоос өөрт нь ашигтай юм юу ч байхгүй байхад хүртэл тэгдэг гээч. Гэхдээ тухайн хүн өөрөө тэрийгээ сайн мэддэггүй.